Als regisseur voor Willem Wever kom ik vaak de klas binnenstormen met een draaiende cameraploeg en een 
presentator om de meester of juf te overvallen (voor een quizje) of een scholier (voor een vraag of proefje). Na anderhalf uur staan we meestal weer op straat. Maar nu kom ik rustig binnen met een dvd met 21 filmpjes en een dv-cameraatje. De filmpjes laten de scholieren zien hoe we beinvloed worden door de televisie. We zitten met z'n allen urenlang per dag voor de televisie of achter internet, maar hoe we daar mee om moeten gaan, wordt ons niet geleerd. En dat vinden wij vreemd. Wij willen kinderen leren om, zoals dat zo mooi heet, kritische media-consumenten te worden.
Dat de televisie de belangrijkste bron van informatie is, blijkt ook weer in deze klassen. Per klas van ongeveer 25 leerlingen lezen er slechts twee wel eens een krant, maar het overgrote deel kijkt voornamelijk naar de televisie voor het nieuws, en dan wel........... Shownieuws. Tja, wat zegt dat over hun wereldbeeld? Met het cameraatje oefenen we hoe makkelijk je een bepaalde boodschap naar je hand kan zetten. Beeldtaal is erg belangrijk. Het beeld en de tekst bepalen samen de inhoud van de boodschap. Als het journaal bij een reportage over criminele Antilliaanse jongeren alleen beelden laat zien van donkere straten in de regen en onherkenbaar gemaakte gezichten dan roept de maker daarmee extra angst op. Hij had ook beelden van een zonovergoten straat kunnen laten zien, dan was de boodschap met precies dezelfde tekst toch anders overgekomen. Dat is een manier van manipuleren die heel vaak voorkomt, en die je moet leren herkennen. Daar gaat het om en dat gebeurt ook in de les.
De les eindigt met een filmpje over de 'stoere' stunts van de programma's als Jack Ass of Dirty Sanchez. Iedereen moet lachen om de jongens die in een winkelwagentje gaan zitten, een helling afgaan en zich keihard tegen een muur laten aanknallen. Ik moet ook lachen. Maar ik weet van mezelf dat ik nooit in zo'n wagentje zou gaan zitten. En dat kan lang niet iedereen zeggen in de klas. Na een filmpje over Nederlandse jongens die deze hadden nagedaan (met alle gevolgen van dien, gebroken armen of benen), geven een paar jongens toe dit ook wel eens te doen. "Maar ik doe het dan wel veilig hoor", is de verdediging. Hoezo beinvloed door de televisie? De leerkracht besluit de les, met een persoonlijk verhaal. "Vier jaar geleden was er een jongen op deze school die ook de stunt met het winkelwagentje nadeed. Het winkelwagentje viel, en hij kwam met zijn hoofd op de stoeprand terecht. Hij heeft drie maanden in coma gelegen. Uiteindelijk..... is hij overleden". Daar werd ik stil van. En daar werd de hele klas stil van. De boodschap is overgekomen. Weet wat je ziet. Want op de televisie zie je de echte wereld niet...
Elke maand vertelt een trainer van 'Weet Wat Je Ziet' over zijn of haar ervaringen voor de klas. Andre Broertjes, de columnist van deze maand, is regisseur van onder meer Willem Wever over zijn media-training aan de zes eerste-klas-groepen van de Greijdanus College in Zwolle. Lees meer over de producten van Weet Wat Je Ziet
presentator om de meester of juf te overvallen (voor een quizje) of een scholier (voor een vraag of proefje). Na anderhalf uur staan we meestal weer op straat. Maar nu kom ik rustig binnen met een dvd met 21 filmpjes en een dv-cameraatje. De filmpjes laten de scholieren zien hoe we beinvloed worden door de televisie. We zitten met z'n allen urenlang per dag voor de televisie of achter internet, maar hoe we daar mee om moeten gaan, wordt ons niet geleerd. En dat vinden wij vreemd. Wij willen kinderen leren om, zoals dat zo mooi heet, kritische media-consumenten te worden.Dat de televisie de belangrijkste bron van informatie is, blijkt ook weer in deze klassen. Per klas van ongeveer 25 leerlingen lezen er slechts twee wel eens een krant, maar het overgrote deel kijkt voornamelijk naar de televisie voor het nieuws, en dan wel........... Shownieuws. Tja, wat zegt dat over hun wereldbeeld? Met het cameraatje oefenen we hoe makkelijk je een bepaalde boodschap naar je hand kan zetten. Beeldtaal is erg belangrijk. Het beeld en de tekst bepalen samen de inhoud van de boodschap. Als het journaal bij een reportage over criminele Antilliaanse jongeren alleen beelden laat zien van donkere straten in de regen en onherkenbaar gemaakte gezichten dan roept de maker daarmee extra angst op. Hij had ook beelden van een zonovergoten straat kunnen laten zien, dan was de boodschap met precies dezelfde tekst toch anders overgekomen. Dat is een manier van manipuleren die heel vaak voorkomt, en die je moet leren herkennen. Daar gaat het om en dat gebeurt ook in de les.
De les eindigt met een filmpje over de 'stoere' stunts van de programma's als Jack Ass of Dirty Sanchez. Iedereen moet lachen om de jongens die in een winkelwagentje gaan zitten, een helling afgaan en zich keihard tegen een muur laten aanknallen. Ik moet ook lachen. Maar ik weet van mezelf dat ik nooit in zo'n wagentje zou gaan zitten. En dat kan lang niet iedereen zeggen in de klas. Na een filmpje over Nederlandse jongens die deze hadden nagedaan (met alle gevolgen van dien, gebroken armen of benen), geven een paar jongens toe dit ook wel eens te doen. "Maar ik doe het dan wel veilig hoor", is de verdediging. Hoezo beinvloed door de televisie? De leerkracht besluit de les, met een persoonlijk verhaal. "Vier jaar geleden was er een jongen op deze school die ook de stunt met het winkelwagentje nadeed. Het winkelwagentje viel, en hij kwam met zijn hoofd op de stoeprand terecht. Hij heeft drie maanden in coma gelegen. Uiteindelijk..... is hij overleden". Daar werd ik stil van. En daar werd de hele klas stil van. De boodschap is overgekomen. Weet wat je ziet. Want op de televisie zie je de echte wereld niet...
Elke maand vertelt een trainer van 'Weet Wat Je Ziet' over zijn of haar ervaringen voor de klas. Andre Broertjes, de columnist van deze maand, is regisseur van onder meer Willem Wever over zijn media-training aan de zes eerste-klas-groepen van de Greijdanus College in Zwolle. Lees meer over de producten van Weet Wat Je Ziet
Geen opmerkingen:
Een reactie posten